Foto: Nicholas Jones
Sequoia’s zijn alom bekend: majestueuze bomen uit de familie van de cipressen die tot wel 115 m hoog kunnen worden. Maar de Eucalyptus Regnans, de op één na hoogste boom, heeft niet eens een plekje in de Nederlandstalige Wikipedia!1Wikipedia – zoekresultaten voor Eucalyptus Regnans
Van alle bloeiende planten is de E. Regnans verreweg het grootst. De grootste nu nog levende E. Regnans is 99,82 m hoog en draagt de passende naam ‘Centurion’. Een lengte van 114,30 m werd gemeten bij de Thorpdale Tree nadat deze was omgezaagd, waarschijnlijk om planken van te zagen of om te verwerken tot krantenpapier.
De koning der Eucalyptussen (een vrije vertaling van Eucalyptus Regnans) komt voor in Zuid-Oost-Australië en Tasmanië. De machtige boom blijft het hele jaar door groen en kan in één jaar wel een meter groeien. De doorsnee van de stam op borsthoogte is gewoonlijk zo’n 2,5 m. Maar omdat er uitschieters zijn van wel 10,74 m doorsnee, is deze Eucalyptus niet alleen de grootste bloeiende plant maar ook de op twee na dikste boom.
Reden genoeg om deze vrij onbekende Eucalyptussoort eens even in het zonnetje te zetten (al krijgt ie op 100 m hoogte waarschijnlijk al genoeg zon!).
Eeuwige tweede
Hoewel deze reuze-eucalyptus honderden jaren oud kan worden, zal hij qua hoogte altijd voorbij gestreefd worden door de Sequoia sempervirens oftewel de Kustmammoetboom. De E. Regnans wordt gemiddeld zo’n 400 jaar oud, terwijl de Sequoia met (redelijk) gemak tussen de 1200 en 1800 jaar oud kan worden.
De Sequoia kan namelijk iets wat de Eucalyptus niet kan en dat is opnieuw uitgroeien na een brand. Met zijn dikke, beschermende bast is de Sequoia goed gewapend tegen bosbranden. Na een brand herstelt de kolossale cipres snel; hij heeft er zelfs voordelen van. Maar de Eucalyptus kan hoogstens een paar bosbranden overleven.
Om zijn voortbestaan te garanderen heeft de Eucalyptus een goede truc bedacht. De zaden van E. Regnans zitten goed beschut in een zaaddoos. Om te ontkiemen heeft zo’n zaadje veel licht nodig. Dat licht bereikt de grond normaalgesproken bijna niet: het bladerdak van de grote bomen vangt al het zonlicht op.
Maar de zaden komen pas los uit hun zaaddoos bij hoge temperaturen, zoals -jawel- bij een bosbrand. Dus: terwijl de grote moederboom verzwolgen wordt door een bosbrand, laat zij talloze zaden los die profiteren van het zonlicht dat nu de grond wél kan bereiken. Bovendien leeft de moederboom nog talloze jaren voort, als voeding voor haar kroost.
Centurion
Hieronder een GoPro-filmpje van de hoogste, nog levende Eucalyptus Regnans: Centurion. Zo zie je pas echt goed hoe hoog 99 m eigenlijk is!